Postuum eerherstel voor alle onschuldige slachtoffers

Dochter stelt internering jules tanghe tijdens de repressie te boek

Tijdens de repressiejaren na de Tweede Wereldoorlog werd Jules Tanghe uit Kortemark geïnterneerd, omdat hij zijn buur verklikt zou hebben. Na een jaar werd hij vrijgelaten en later werd hij bij vonnis vrijgesproken. Maar toen was het kwaad al geschied en Tanghe getekend voor het leven. Vijf jaar na zijn overlijden heeft zijn dochter Annie uit Gullegem in ‘Geen verklikking’ het relaas van die gebeurtenissen neergepend en probeert ze een antwoord te krijgen op het waarom. “Ik vond het belangrijk dat de juiste versie werd verteld”,zegt de schrijfster.

Annie Tanghe was 4,5 jaar toen haar vader, een zelfstandig aannemer-timmerman, werd opgepakt. “Het was 8 september 1944. De witte brigade kwam vader thuis ophalen en deed hem in een vrachtwagen stappen. Daarop stond ‘vervoer van zwarte beesten’. De wagen werd gevolgd door een joelende menigte. Ik begreep niet waarom vader meemoest en dacht dat het was omdat hij niet de juiste kleren aan had. Later op de dag kregen we plots grote stenen naar het hoofd geworpen. We vluchtten naar binnen en deden de rolluiken naar beneden, maar in de voorgevel waren de ruiten al stuk. Nog later werden er grote hakenkruisen in teer op ons huis geschilderd”, herinnert Annie zich.
“Ik heb dit nooit kunnen verwerken omdat ik er altijd over moest zwijgen. Ik heb dit boekje nu geschreven als een soort postuum eerherstel voor mijn vader en alle andere slachtoffers van de repressie, die onschuldig geïnterneerd werden. Mijn vader werd na een jaar vrijgelaten en is later bij vonnis vrijgesproken”, vertelt Annie.

Burenruzie

“Hij was erg Vlaamsgezind en men heeft dat in die tijd verward met Duitsgezind. Mijn vader zou zijn buurman verklikt hebben op wiens hoeve een Engelse ballon gevallen was. Zijn aanhouding berustte echter op een burenvete met deze man. Diens zonen liepen altijd over onze eigendom en brachten er vernielingen aan. Toen vader de landbouwer daarover aansprak, begon de vete met de gekende gevolgen”, besluit de schrijfster, die in haar boek persoonlijke herinneringen aanvult, met gerechtelijke verslagen.

Maria Marchand
Het Laatste Nieuws, 4 Maart 2005

‘Geen verklikking’ is uitverkocht en niet meer te verkrijgen